| |
| Persisch | Deutsch |
| 1 | حالت فاعلی (دستورِ زبان) | der Nominativ (erster Fall)  |
| 2 | حالتِ اضافه (دستورِ زبان) | der Genitiv (zweiter Fall) |
| 3 | حالتِ مفعولی باواسطه | der Dativ (dritter Fall) |
| 4 | حالتِ مفعولی بی واسطه | der Akkusativ (vierter Fall) |
| 5 | مُفرد | der Singular (Einzahl) |
| 6 | جمع | der Plural (Mehrzahl) |
| 7 | مُذَکَّر | maskulin (männlich) |
| 8 | مؤنّث | feminin (weiblich) |
| 9 | خُنثی | neutrum (sächlich) |
| 10 | حرفِ تعریفِ معیّن | der bestimmte Artikel |
| 11 | حرفِ تعریفِ نامعیّن | der unbestimmte Artikel |
| 12 | اسم | das Substantiv (Nomen, Hauptwort) |
| 13 | صِفَت | das Adjektiv (Eigenschaftswort) |
| 14 | فِعل | das Verb (Tuwort) |
| 15 | جِنسیَّت | das Geschlecht (Genus) |
| 16 | حرف اضافه | die Präposition (Verhältniswort) |
| 17 | حرف ربط (دستورِ زبان) | die Konjunktion (Bindewort) |
| 18 | صرف کلمات (دستورِ زبان) | die Deklination (Beugung von Substantiven, Pronomen, Adjektiven) |
| 19 | صَرف (دستورِ زبان) | die Konjugation (Beugung von Verben) |
| 20 | وجه وصفی | das Partizip |
| 21 | زمان حال (دستور زبان) | das Präsens (Gegenwart) |
| 22 | زمان گذشته (دستور زبان) | das Präteritum (Vergangenheit) |
| 23 | ماضی مطلق | das Imperfekt (Vergangenheit) |
| 24 | ماضی کامل | das Perfekt (1. Vergangenheitsform) |
| 25 | آینده | das Futur (Zukunft) |
| 26 | ماضی بعید (دستور زبان: سومین شکلِ زمانِ گذشته) | das Plusquamperfekt (3. Vergangenheitsform) |
| 27 | خبری (دستور زبان) | der Indikativ (Wirklichkeitsform) |
| 28 | وجه شرطی (دستورزبان) | der Konjunktiv (Möglichkeitsform) |
| 29 | معلوم | das Aktiv (Tätigkeitsform) |
| 30 | مجهول | das Passiv (Leideform) |
| 31 | قید | das Adverb (Umstandswort) |
| 32 | فاعل | das Subjekt (Satzgegenstand) |
| 33 | گزاره | das Prädikat (Satzaussage) |
| 34 | مفعول | das Objekt (Satzergänzung) |
| 35 | جمله اصلی | der Hauptsatz |
| 36 | جمله پیرو | der Nebensatz |
| 37 | تعیین زمان (واژه دستوری: قسمتی در جمله که بیان می کند چه چیزی، در چه زمانی اتّفاق می افتد) | die Zeitbestimmung (grammatikalischer Begriff: der Teil im Satz, der Aussagen darüber macht, wann etwas stattfindet) |
| 38 | تعیین موقعیت (واژه دستوری: قسمتی از جمله که مکان از آن مشخّص می شود) | die Ortsbestimmung (grammatikalischer Begriff: der Teil der Satzes, aus dem der Ort ersichtlich ist) |
| 39 | بیانِ حالت (واژه دستوری که توضیح می دهد چطور چیزی انجام پذیرفته است) | die Angabe der Art und Weise (Grammatikalischer Begriff, der beschreibt, wie etwas geschieht) |
| 40 | ضمیر | das Pronomen (Fürwort) |
| 41 | کلمه سؤالی | das Fragewort |
| 42 | ضمیر مِلکی | das Possessivpronomen (besitzanzeigendes Fürwort) |
| 43 | بیانِ غیرِ مستقیم (واژه دستوری: به عنوان مثال: او گفت آن اینطور و آنطور بود) | die indirekte Rede (grammatikalischer Begriff: zb: er sagte, das sei so und so) |
| 44 | دستور زبان | die Grammatik |
| 45 | آموزشِ زبان | die Sprachlehre |
| 46 | اَلِفبا | das Alphabet |
| 47 | حرف | der Buchstabe |
| 48 | حرفِ صدادار | der Vokal |
| 49 | حرفِ بی صدا | der Konsonant |
| |
