|
| Persisch | Deutsch |
1 | حالت فاعلی (دستورِ زبان) | der Nominativ (erster Fall) |
2 | حالتِ اضافه (دستورِ زبان) | der Genitiv (zweiter Fall) |
3 | حالتِ مفعولی باواسطه | der Dativ (dritter Fall) |
4 | حالتِ مفعولی بی واسطه | der Akkusativ (vierter Fall) |
5 | مُفرد | der Singular (Einzahl) |
6 | جمع | der Plural (Mehrzahl) |
7 | مُذَکَّر | maskulin (männlich) |
8 | مؤنّث | feminin (weiblich) |
9 | خُنثی | neutrum (sächlich) |
10 | حرفِ تعریفِ معیّن | der bestimmte Artikel |
11 | حرفِ تعریفِ نامعیّن | der unbestimmte Artikel |
12 | اسم | das Substantiv (Nomen, Hauptwort) |
13 | صِفَت | das Adjektiv (Eigenschaftswort) |
14 | فِعل | das Verb (Tuwort) |
15 | جِنسیَّت | das Geschlecht (Genus) |
16 | حرف اضافه | die Präposition (Verhältniswort) |
17 | حرف ربط (دستورِ زبان) | die Konjunktion (Bindewort) |
18 | صرف کلمات (دستورِ زبان) | die Deklination (Beugung von Substantiven, Pronomen, Adjektiven) |
19 | صَرف (دستورِ زبان) | die Konjugation (Beugung von Verben) |
20 | وجه وصفی | das Partizip |
21 | زمان حال (دستور زبان) | das Präsens (Gegenwart) |
22 | زمان گذشته (دستور زبان) | das Präteritum (Vergangenheit) |
23 | ماضی مطلق | das Imperfekt (Vergangenheit) |
24 | ماضی کامل | das Perfekt (1. Vergangenheitsform) |
25 | آینده | das Futur (Zukunft) |
26 | ماضی بعید (دستور زبان: سومین شکلِ زمانِ گذشته) | das Plusquamperfekt (3. Vergangenheitsform) |
27 | خبری (دستور زبان) | der Indikativ (Wirklichkeitsform) |
28 | وجه شرطی (دستورزبان) | der Konjunktiv (Möglichkeitsform) |
29 | معلوم | das Aktiv (Tätigkeitsform) |
30 | مجهول | das Passiv (Leideform) |
31 | قید | das Adverb (Umstandswort) |
32 | فاعل | das Subjekt (Satzgegenstand) |
33 | گزاره | das Prädikat (Satzaussage) |
34 | مفعول | das Objekt (Satzergänzung) |
35 | جمله اصلی | der Hauptsatz |
36 | جمله پیرو | der Nebensatz |
37 | تعیین زمان (واژه دستوری: قسمتی در جمله که بیان می کند چه چیزی، در چه زمانی اتّفاق می افتد) | die Zeitbestimmung (grammatikalischer Begriff: der Teil im Satz, der Aussagen darüber macht, wann etwas stattfindet) |
38 | تعیین موقعیت (واژه دستوری: قسمتی از جمله که مکان از آن مشخّص می شود) | die Ortsbestimmung (grammatikalischer Begriff: der Teil der Satzes, aus dem der Ort ersichtlich ist) |
39 | بیانِ حالت (واژه دستوری که توضیح می دهد چطور چیزی انجام پذیرفته است) | die Angabe der Art und Weise (Grammatikalischer Begriff, der beschreibt, wie etwas geschieht) |
40 | ضمیر | das Pronomen (Fürwort) |
41 | کلمه سؤالی | das Fragewort |
42 | ضمیر مِلکی | das Possessivpronomen (besitzanzeigendes Fürwort) |
43 | بیانِ غیرِ مستقیم (واژه دستوری: به عنوان مثال: او گفت آن اینطور و آنطور بود) | die indirekte Rede (grammatikalischer Begriff: zb: er sagte, das sei so und so) |
44 | دستور زبان | die Grammatik |
45 | آموزشِ زبان | die Sprachlehre |
46 | اَلِفبا | das Alphabet |
47 | حرف | der Buchstabe |
48 | حرفِ صدادار | der Vokal |
49 | حرفِ بی صدا | der Konsonant |
|